Gitmek sadece gideni kurtarıyor, diye düşündüm, gidişin aklıma geldiğinde. Kalan bir şekilde mutlaka zarar görüyor. Belki bu yüzden ben hiç gidemedim, kaldım, bekledim.
Ben bu zamana kadar seni çok defa bekledim. Yıldızlara bakarken bekledim, uyumaya çalışırken bekledim, metroda bekledim, yolda yürürken bekledim. Mesaj attığımda bekledim, atamadığımda da bekledim.
Şimdi çağırsan gelip havaalanında da beklerim. Sen veda edersin, ben başımı sallarım. Ağzımı açsam ne diyebilirim? O yüzden açmam, dimdik dururum karşında. Arkanı dönersin, gözden kaybolursun. Uçaklar kalkar, uçaklar iner. İyice beklerim. Gelmezsin, gidişine ikna olurum. Uçaklar kalkar, uçaklar iner. Birkaçı bana tam da yürek bölgesinden çarpar. Benim 11 Eylül'üm de böyle olur.